Ks. Władysław Fiebig (1861 - 1933)

Zmarł 21 października 1933 r. w Domu Księży Emerytów w Gnieźnie. Emerytowany proboszcz Jarząbkowa. Ks. Fiebig urodził się 24 sierpnia 1861 roku w Strzelnie jako syn Juliusza i Elżbiety z Listyngów - Fiebigów. Do gimnazjum uczęszczał w Trzemesznie, a egzamin maturalny zdawał w gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu w roku 1881. Początkowo słuchał przez dwa lata filologii na uniwersytecie w Berlinie. Po śmierci ojca i przebytej szczęśliwie chorobie tyfusu zdecydował się we wrześniu 1883 r. mimo trwającego jeszcze "Kulturkampfu" przejść na teologię, której słuchał w Wiirzburgu. Po ukończeniu "Kulturkampfu" wraca za rządów ks. Arcybiskupa Dindera z kilku innymi teologami Polakami w strony rodzinne i kończy studia teologiczne w Seminarium Duchownym w Gnieźnie, gdzie otrzymał święcenia kapłańskie w roku 1888. Po wyświęceniu obejmuje na krótki czas wikariat w Żegocinie, następnie pracuje przy kościele św. Trójcy w Gnieźnie oraz w Trzemesznie, po czym przeniesiony jako administrator do Strzyżewa Kościelnego, gdzie duszpasterzuje gorliwie przez lat 7. W grudniu 1899 r. obejmuje probostwo w Jarząbkowie. Tutaj rozwija bardzo gorliwą pracę duszpasterską, szczególnie w konfesjonale i wśród dzieci, które jako zdolny pedagog zaznajamia gruntownie z prawdami Wiary świętej. Jako niepośledni muzyk pielęgnuje wśród młodzieży pieśń kościelną w czasach, kiedy parafia zdobyć się nie może na utrzymanie organisty. Akuratny, sumienny i drobnostkowy zawsze punktualnie i z widocznym przejęciem się odprawiał nabożeństwa. Nie odsuwa się również od pracy społecznej - żywo interesował się działalnością miejscowych organizacji, zakłada Stowarzyszenie Młodzieży Polskiej, w którym pracuje gorliwie. Jako dobry syn swego Narodu za czasów niewoli naraził się wskutek denuncjacji w czasie strajku szkolnego w latach 1906 - 1907 władzom pruskim, które wytoczyły mu proces. Kiedy w roku 1928 po wizytacji biskupiej staje przed trudnym i pełnym odpowiedzialności zadaniem przebudowy kościoła, ks. Fiebig czując, że mu przy słabnącym zdrowiu sił do przeprowadzenia takiego dzieła zabraknie, zgłosił swoją rezygnację. W dokumencie powizytacyjnym tak J. Eksc. Ks. Biskup wyraża się o ks. Władysławie "Blisko trzydziestoletnia gorliwa praca duszpasterska w parafii, własne poczciwe życie kapłańskie nie pozostały w parafii bez śladu. Gdy J. M . Ks. Proboszcz ze względu na wiek i sterane pracą siły złożył w czasie wizytacji na ręce moje rezygnację, pragnąc przejść w stan spoczynku, wyrażam mu uznanie i podziękowanie za spełnioną rzetelną pracę i wyświadczone parafianom przysługi." W listopadzie 1928 r. przenosi się ks. Władysław Fiebig do Domu Księży Emerytów w Gnieźnie, gdzie po czteroletnim pobycie kończy nagle swoje pracowite życie kapłańskie. Eksportację zwłok z Domu Emerytów prowadził 24 października J. Eksc. Ks. Biskup Laubitz w asystencji 22 księży, dnia następnego złożono doczesne szczątki, po uroczystym nabożeństwie żałobnym na cmentarzu w Strzelnie obok grobów jego rodziców, przy których spocząć pragnął. Ostatnią przysługę w tym dniu oddało mu 15 księży konfratrów, liczne rzesze wiernych miasta Strzelna oraz delegacja byłych parafian, w imieniu których żegnał go przy grobie jego następca na beneficjum w Jarząbkowie. /na podstawie: Kościelnego Dziennika z 1933./