Ks. Henryk Domżalski (1919 - 2002)

Ks. Henryk Domżalski urodził się dnia 16 sierpnia 1919 roku w Hamborn w Westfalii. Rodzice Władysław i Pelagia zd. Kwiatkowska przebywali w Niemczech w celu poszukiwania pracy. Po wypracowaniu oszczędności powrócili z powrotem do Polski, do Bydgoszczy, aby ostatecznie zamieszkać w Inowrocławiu. Ks. Henryk pochodził z wielodzietnej rodziny, rodzice wychowali ośmioro dzieci. Domeną rodziny był patriotyzm i religijność, czego dowodem jest fakt, iż trzech synów obrało drogę kapłańską: Henryk i Jan w Archidiecezji Gnieźnieńskiej, a Józef w Diecezji Pelplińskiej. W latach międzywojennych Ks. Henryk uczęszczał do Małego Seminarium 00. Oblatów w Lublińcu i miał zamiar tam pozostać. Jednak naukę i studia przerwała wojna. Po wojnie powrócił na krótko do Zgromadzenia, aby ostatecznie wstąpić do Seminarium Duchownego w Gnieźnie. Święcenia kapłańskie otrzymał dnia 11 czerwca 1949 r. Pracę duszpasterską rozpoczął 1 lipca 1949 roku jako Wikariusz w Szubinie. Był tam jednocześnie nauczycielem religii w Zakładzie Wychowawczym Pomorskiego Wojewódzkiego Związku Samorządowego w Szubinie. Następnie jest Wikariuszem: w Pleszewie, w Toruniu-Podgórzu i Solcu Kujawskim. Dnia 1 czerwca 1955 r. zostaje mianowany Administratorem w Pęchowie i od 5 lutego 1959 r. zostaje członkiem Archidiecezjalnej Komisji do spraw śpiewu, muzyki kościelnej i służby liturgicznej. Od 1 października 1959 r. Ks. Henryk wiąże się z Dekanatem Gniewkowskim jako Administrator w Płonkowie, z siedzibą w Rojewie. Od 1 września 1974 r. zostaje Wikariuszem - Adiutorem, a 13 sierpnia 1976 r. Wikariuszem - Ekonomem w Rojewie. Dnia 1 listopada 1976 r. zostaje mianowany Proboszczem w Rojewie. Życie Ks. Henryka było przepełnione muzyką i pieśnią. Zakładał chóry kościelne i chórki dziecięce, był członkiem Archidiecezjalnej Komisji do spraw śpiewu, muzyki kościelnej i służby liturgicznej. Był wielkim zwolennikiem "Dzieci Maryi" i modlitwy różańcowej, a z różańcem nigdy się nie rozstawał. Bardzo lubiany był przez kapłanów, zwłaszcza za tryskający nieustannie humor i uśmiech. Bardzo lubiany był również przez dzieci, które tuląc się do niego czekały na cukierki, które zawsze nosił przy sobie w kieszeni sutanny. Po ukończeniu 70 lat, zaczął odczuwać skutki choroby starczej. Postępująca choroba przyczyniła się do tego, że 28 czerwca 1997 roku zostaje przeniesiony w stan spoczynku i zamieszkuje początkowo u swojego siostrzeńca, Ks. Kan. Jana Andrzejczaka w Nakle. Jednak ze względu na dalsze postępy choroby, przenosi się do Domu Księży Emerytów w Gnieźnie, gdzie w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego, dnia 9 maja 2002 r., Bóg powołał go do swego Królestwa. Msza św. pogrzebowa została odprawiona przez Ks. Biskupa Bogdana Wojtusia w kościele parafialnym pw. Matki Boskiej Wspomożycielki Wiernych w Rojewie, dnia 11 maja 2002 r. W uroczystościach pogrzebowych uczestniczyło około czterdziestu kapłanów. Homilię pogrzebową wygłosił Ks. Ireneusz Oliwkowski - Proboszcz parafii w Szadłowicach. Po Mszy św. przemówił też Ks. Bp Bogdan Wojtuś, który podkreślił, że zmarły Kapłan był wielkim obrońcą krzyża Chrystusowego, gdy zdejmowano go ze ścian w szkołach. Przemówił też Komendant miejscowej Ochotniczej Straży Pożarnej, Pan Gerard Walczak, który w imieniu parafii Rojewo, podziękował za lata pracy w parafii oraz za wzór prawdziwego patrioty i człowieka głęboko wierzącego. W związku z koniecznością wyjazdu Ks. Bpa Bogdana Wojtusia, dalszej liturgii pogrzebowej na cmentarzu przewodniczył Ks. Jerzy Nowak - Dziekan Dekanatu Gniewkowo. Ks. Henryk spoczął na cmentarzu parafialnym w Płonkowie, a grób jego znajduje się przy grobie błogosławionego Męczennika - Ks. Mariana Skrzypczaka. Dobry Jezu, a nasz Panie, daj Mu wieczne szczęście w Swoim Królestwie. /Ks. Jerzy Nowak Dziekan Dekanatu Gniewkowo/