XVI obraz. Historia parafii i kościoła
1964 - 1982

Po zaśnięciu w Panu Ks. Tadeusza Zielińskiego parafią i kościołem św. Jakuba zarządzał Ks. Prałat Dobromir Ziarniak - Dziekan Mogileński, proboszcz parafii św. Jana (od 1963 do 1964), dlatego, że władza administracyjna - świecka nie wyrażała zgody na powołanie nowego proboszcza. W tym czasie w dniach 4 - 5.04.1964 roku, pomimo, że parafia była osierocona, odbyła się wizytacja kanoniczna przeprowadzona przez Ks. Biskupa Jana Czerniaka. Obowiązki wikariuszowskie pełnili Ks. Zenon Kubiak - opiekun ministrantów i Ks. Bronisław Łukowski. Organistą był Pan Wacław Flanc, który prowadził zespół śpiewaczy oraz pracował w biurze parafialnym. Obowiązki grabarza pełnił Pan Stefan Bobrowski. Zakrystią i paramentami kościelnymi opiekowała się siostra Imelda. Dnia 12.04.1964 r. parafianie dowiadują się o nominacji nowego proboszcza, który w latach od 01.07.1932 - marca 1940 r. był wikariuszem w Farze, a tym razem przybywa po 32 latach (w tym praca administracyjna w Kcyni - od 1 kwietnia 1945, a od 1 czerwca 1946 w Ludzisku) w znane już miejsce.

Jest nim Ks. Stanisław Obarski. Zgodnie z Dekretem J.E. Ks. Kardynała Prymasa Stefana Wyszyńskiego obejmuje od 15.04.1964 roku obowiązki Proboszcza przy parafii św. Jakuba. Urodzony 25.04.1908 roku w Miłosławiu, powiat wrzesiński. Był synem Konstantego i Marii z Zamysłowskich. Świadectwo dojrzałości uzyskał w 1927 roku, w Gimnazjum Klasycznym we Wrześni. Studia filozoficzno teologiczne odbył Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu. Święcenia kapłańskie otrzymał 12.06.1932 roku z rąk Ks. Kardynała Augusta Hlonda w Archikatedrze Gnieźnieńskiej. Jego pierwszą placówką posługi kapłańskiej była Fara. W 1940 roku przemocą okupanta wywieziony do Generalnej Gubernii, więzień obozów zagłady. Kończył się Rok Pański 1964, dla zobrazowania - kilka liczb ilustrujących życie religijne parafii. Dusz - 4620, chrztów - 81, bierzmowanie przyjęło - 237 osób, Komunii św. w ciągu roku rozdysponowano - 34 000, do I Komunii św. przystąpiło - 126 dzieci. Na cmentarzu parafialnym pochowano - 58 zmarłych z czego 8 dzieci powyżej 7 lat. Pobłogosławiono w Mogileńskiej Farze 31 związków małżeńskich. Gromada ministrantów liczyła 26 chłopców. Za wezwaniem Bożym poszedł do Seminarium Duchownego w Gnieźnie syn parafii - Zenon Rybacki. 28 lutego 1965 roku dzięki staraniom śp. Ks. Tadeusza Zielińskiego parafia otrzymuje relikwiarz z relikwiami św. Judy - Tadeusza, Apostoła. W tym dniu wszyscy parafianie po każdej Mszy św. mogli ucałować relikwie świętego. Natomiast w Marcu 1965 roku, serię kazań pasyjnych na temat "Dialogu Chrystusa z człowiekiem" wygłasza Ks. dr Józef Glemp, wówczas adwokat św. Roty Rzymskiej, który powrócił z Rzymu. Minowany dziekanem dekanatu mogileńskiego 1 września 1968 roku. W roku 1968 (od 18 - 26 maja) Ks. Obarski organizuje Misje św., które przeprowadzają oo. Redemptoryści z Torunia, a 23.10.1965 roku w obecności księży dekanalnych oddaje Parafę Matce Bożej w Wieczystą Niewolę Miłości. W czerwcu 1969 roku parafię opuszcza dotychczasowy wikary ks. Leonard Polley', a w jego miejsce Władza Duchowna skierowała ks. Józefa Bogusławskiego z Szubina. Życie religijne parafii na koniec 1969 roku: Parafia liczyła 4904 dusz, z tego w mieście 3451, a na wioskach 1453. Na terenie parafii mieszkało 22 niekatolików . Udzielono 111 chrztów, przyjęto do I Komunii 116 dzieci, a 3 do wczesnej, rozdano Komunii św. - 38 tys., ślubów pobłogosławiono - 40, namaszczono 44 osoby. Pogrzebów było 66, z tego 14 dzieci poniżej 7 lat, pogrzebano 2 - ch samobójców. Koło ministrantów liczyło 16 chłopców. W lipcu 1970 roku rozpoczęły się prace murarskie przy kościele polegające na umocnieniu szczytowych skarp, zafugowaniu zewnętrznych murów kościoła na wysokość do 2 m. , jak również zafugowaniu od zewnątrz i wewnątrz spoin ceglanego muru przykościelnego postawionego przed 65 laty za Ks. Prałata Piotra Wawrzyniaka - prace wykonał Pan Jan Andrzejewski z Mogilna. Następne prace remontowe ks. Obarki podejmuje w 1973 roku. Po przeszło rocznych przygotowaniach przystąpiono do wymiany pokrycia dachowego. W 1974 zleca przygotowanie projektu modernizacji prezbiterium. W 1975 roku po modernizacji wnętrza kościoła przyszedł czas na wyremontowanie organów, a 18.03.1976 r. uzyskawszy kościelne zezwolenie - poświęca nawą Drogę Krzyżową. Natomiast 20.05.1976 roku zakładane są nowe witraże. Ciągłe zabiegi, starania, wysiłek katechetyczny i administracyjny parafii odbijają się na zdrowiu proboszcza Obarskiego, musi poddać się leczeniu szpitalnemu (od 06.08. do 04.09.1974). 12.06. 1972 roku w dzień dorocznej Adoracji Najświętszego Sakramentu Ks. Stanisław Obarski obchodzi 40 rocznice święceń kapłańskich. Licznie przybyli księża z dekanatu. Zacny jubilat dla uczczenia tej rocznicy ufundował z własnych oszczędności nawą stacje Drogi Krzyżowej. W 1982 roku po utworzeniu w Mogilnie nowej parafii - Matki Boskiej Nieustającej Pomocy na własną prośbę zwolniony z obowiązków proboszcza. Pozostał jednak w Mogilnie do końca swojego życia. Zmarł w mogileńskim szpitalu 14 sierpnia 1988 roku. Został pochowany w centralnej części nowego cmentarza - Miejsce wiecznego spoczynku. Kondukt żałobny prowadził ks. biskup Jan Czerniak z licznym udziałem duchowieństwa i wiernych.

Podczas remontu wnętrza kościoła - scena przedstawia prowizoryczną chrzcielnicę w prezbiterium kościoła.
13.06.1965 - I Komunia Święta

cd. XVII obraz