Ks. Stanisław Kubiński (1888 - 1942)

Urodził się 19 kwietnia 1888 roku w Konstantynowie k. Wyrzyska. Przyszło mu dorastać w regionie zdominowanym przez mieszkańców narodowości Niemieckiej. Jego dzieciństwo i wczesna młodość przypadły na czasy walki pruskiego zaborcy z wszelkimi przejawami polskości zarówno w życiu społecznym, gospodarczym jak i kulturalnym. Szczególny atak zaborcy wymierzony był w Kościół Katolicki, oraz szkolnictwo polskie. W tych trudnych latach dla narodu polskiego w ks. Stanisławie ukształtowało się powołanie służby dla Boga i Ojczyzny. Święcenia kapłańskie otrzymał w dniu 19 grudnia 1914 roku, kiedy w Europie trwała już I wojna Światowa, a dla naszego państwa pojawiła się szansa na odzyskanie niepodległości ponieważ zaborcy znaleźli się po przeciwstawnych stronach wojny. Ks. Stanisław jako młody kapłan jest światkiem odrodzenia się państwa Polskiego w 1918 roku i zwycięstwa Powstania Wielkopolskiego w 1919 roku. Z parafią kwieciszewską Bóg łączy ks. Stanisława w 1928 roku, kiedy po śmierci wieloletniego proboszcza ks. Andrzeja Ussorowskiego zostaje jej proboszczem. Już od pierwszych dni swojej posługi duszpasterskiej przystępuje do organizacji życia społecznego w parafii kwieciszewskiej. Jest założycielem Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Męskiej, oraz Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Żeńskiej. Praca w powyższych stowarzyszeniach polegała na urządzaniu wspólnych imprez, jak: zabawy, zloty, przedstawienia, obozy, wycieczki krajoznawcze, a w przypadku młodzieży męskiej dochodziły jeszcze zawody strzeleckie. W okresie gwiazdkowym urządzano łamanie się opłatkiem i wieczorki wigilijne. Corocznie bardzo uroczyście obchodzono święto patrona młodzieży i powyższych organizacji, dzień św. Stanisława Kostki. W okresie przedwielkanocnym członkowie obu stowarzyszeń uczestniczyli w rekolekcjach. Do każdej organizacji docierało pismo - Archidiecezjalnego Organu KSMM ,,Młody Hufiec". Problematyka poruszana na łamach tego miesięcznika stanowiła przedmiot dyskusji na zebraniach. Przybudówkę dla KSMŻ stanowiło koło Katolickiego Związku Polek (KZP), skupiające głównie młodzież żeńską. W jego pracy kładziono wielki nacisk na problematykę wychowania w duchu katolickim, oraz obywatelskim. W Kwieciszewie 23 sierpnia 1936 roku, odbył się bardzo uroczysty zlot wszystkich członkiń KSMŻ z powiatu mogileńskiego. W uroczystej Mszy świętej wzięło udział ok. 2 tys. osób, koncelebrował ją ks. Stanisław Kubiński, wraz z wieloma kapłanami z parafii powiatu mogileńskiego. Ks. Stanisław, był również prezesem Kółka śpiewaczo - muzycznego św. Cecylii, będącego chlubną wizytówką parafii kwieciszewskiej. Pod patronatem ks. Stanisława działało, również Katolickie Towarzystwo Robotników Polskich (KTRP), oraz Towarzystwo Czeladzi Katolickiej. W Kwieciszewie KTRP swoją działalność prowadziło do momentu wybuchu II wojny światowej, niestety trudna jest do ustalenia liczba jego członków. Aktywność KTRP przejawiała się w życiu towarzyskim, sprowadzającym się do urządzania zabaw tanecznych, dzielenia się opłatkiem połączonego z zabawą, podejmowania prób na amatorskiej scenie teatralnej, urządzania odczytów i pogadanek, udziału w uroczystościach kościelnych. Jako hymnu organizacja ta używała pieśni pt. ,,My chcemy Boga". W połowie lat 30 KTRP organizowało tzw. ,,Tygodnie Społeczne". Poświęcane one były wykazywaniu potrzeb praktycznego realizowania wskazań encyklik papieskich w aktualnym życiu społeczno-religijnym. W Kwieciszewie na takie spotkania uczęszczało średnio ok 150 mieszkańców. Ks. Stanisław wspierał również istniejące w Kwieciszewie świeckie organizacje społeczne takie jak powstała w 1924 roku Ochotnicza Straż Pożarna, oraz Kółko Rolnicze. Ks. Stanisław był również wyśmienitym gospodarzem parafii, to on wraz z parafianami wybudował istniejący do dnia dzisiejszego Dom Parafialny w którym odbywały się liczne przedstawienia teatralne, koncerty i spotkania parafian. Po napaści wojsk niemieckich na Polskę w 1939 roku, ks. Stanisław pozostał ze swoimi parafianami, pomimo tego, że ze strony Niemców groziło mu niebezpieczeństwo. Był światkiem jak najeźdźca zlikwidował jego Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Męskiej i Żeńskiej, oraz usunął wszystkie znajdujące się na terenie parafii krzyże jak i figury o wymowie religijnej. Za najskuteczniejszy jednak środek w walce z Kościołem władze niemieckie uznały usunięcie całego duchowieństwa narodowości polskiej i jego częściowe wyniszczenie poprzez deportację do obozów koncentracyjnych. Masowe deportacje księży z powiatu mogileńskiego Gestapo przeprowadziło w dwóch terminach: w kwietniu i maju 1940 roku, oraz na początku października 1941 roku. Te masowe deportacje nie ominęły również księdza Stanisława. Został on aresztowany 6 października 1941 roku i uwięziony w Lądzie n. Wartą. 30 października 1941 roku przewieziono go do obozu koncentracyjnego w Dachau, gdzie nadano mu numer 28228. Zginął za Wiarę i Ojczyznę zamęczony gazem w dniu 10 czerwca 1942 roku. W pamięci parafian pozostał jako niezwykle skromny człowiek, zasłużony działacz społeczny, patriota, człowiek kochający pracę z młodzieżą, oraz troskliwy duszpasterz. "Lata płyną naprzód, już wielu nie pamięta o księdzu Stanisławie. Ci, którzy pamiętają, tak jak ja, mają obowiązek przypominać, aby ta wielkość trwała i tworzyła przyszłość Parafii kwieciszewskiej. Bóg ci zapłać, Księże Stanisławie za to czym byłeś dla naszej wspólnoty parafialnej. I niech wieczny odpoczynek twojej duszy będzie wynagrodzeniem za wszystkie twoje trudy i dzieła życia ziemskiego. Bóg ci zapłać."/Napisał Maciej Gajewicz/